Het begon allemaal met één vraag die steeds harder in mijn hoofd klonk: “Wie ben ik eigenlijk?”
Niet mijn naam. Niet mijn uiterlijk. Maar écht — wie ben ik?
En wat draag ik in me dat eruit moet?
Er zat iets in mij wat ik niet gebruikte. Iets wat eruit wilde, maar ik durfde het lange tijd niet toe te laten.
Ik voelde dat er meer uit het leven te halen viel — vooral uit mezelf. Maar waar ik toen stond, hoe ik me voelde… dat was niet hoe het hoorde te zijn. Ik zat vast. Vast in mijn hoofd, vast in patronen. Zo vast dat ik zelfs vergat hoe vreugde voelde. En het ergste? Ik begon het bijna normaal te vinden.
Tot ik dacht: “Ik wil dit niet meer.”
Dat gevoel, dat zware, matte gevoel… ik wist: dit moet ik zelf veranderen.
Ik wist nog niet hoe, maar ik wist zeker dat ik iets anders moest gaan doen dan wat ik deed.
Alles anders...
En dus begon ik. Niet van binnen naar buiten, zoals veel mensen zeggen. Maar juist andersom.
Ik begon van buitenaf — met mijn lichaam, met de gym, met bewegen. En pas later snapte ik: ik was eigenlijk stap voor stap onderweg naar binnen.
Ik had één doel: mijn maximale potentieel bereiken.
Niet vergelijken met anderen. Geen shortcuts. Gewoon elke dag doen wat ik moest doen.
En dat deed ik. Jarenlang. Met vallen en opstaan, maar altijd vooruit.
En langzaam begon ik antwoorden te vinden. Op mezelf. Op mijn leven.
Ik voelde weer een doel, een drive, een vuurtje. Ik voelde passie. En het belangrijkste: ik voelde mezelf weer.
Dat gevoel — van overwinnen op jezelf — dat gun ik iedereen.
Want eerlijk? In 99% van de gevallen zijn wij zelf het enige obstakel.
En ik geloof: als jij de baas wordt over je eigen sleur, je eigen excuses, je eigen stemmetjes,
dan kan niks je meer tegenhouden.
Dan wordt het leven niet alleen dragelijk — maar groots. Mooi. Vrij.
Want sport is niet alleen trainen. Het is een metafoor voor het leven.
The Grind. Elke dag weer. En dat stopt nooit.
Maar zodra jij dáár de baas over bent…
is er niks of niemand meer die jou kan stoppen.
Donny Roelvink
Founder TheGrind